Поддержать команду Зеркала
Беларусы на войне
  1. «Мы должны сначала принять закон». Для родителей хотят ввести новую обязанность, но как это будет работать, чиновники не могут пояснить
  2. Для медиков и желающих выехать на работу за границу могут ввести изменения. Что за они
  3. Огромный город рухнул за 15 секунд, погибли более 300 000. Рассказываем о самом кровавом землетрясении в истории
  4. Доллар станет еще дешевле в феврале? Прогноз по валютам
  5. Беларусов с двойным гражданством перестали пропускать в страну по иностранным документам
  6. Россия задействует для шпионажа против стран НАТО технологии, разработанные в ходе войны, — СМИ рассказали об инциденте в Германии
  7. Правительство Беларуси приняло решение, которое может удивить жителей страны, где есть АЭС
  8. «Ваше время прошло»: лидеры ультраправых сил обратились к главам основных партий ЕС
  9. «Я лучше промолчу». Трамп сообщил о прошедшем разговоре с Путиным
  10. «Вясна»: Задержания на границах Беларуси продолжаются
  11. «К сожалению, я любила этого человека». Тимановская попросила силовиков, чтобы они задержали ее бывшего мужа — узнали, зачем ей это
  12. Вот почему важны независимые СМИ. У детской школы искусств в Хойниках упал дрон — как местная газета объяснила, почему не пишет об этом
  13. «С моей стороны это был тактический шаг». Полина Шарендо-Панасюк рассказала, что подписала соглашение о сотрудничестве с силовиками


Незвычайны гістарычны артэфакт знайшлі беларускія архівісты. Мінула больш за 500 гадоў, а ён дагэтуль актуальны, піша CityDog.

«А мне насрат!» Беларускія архівісты знайшлі цікавы допіс

Як расказвае гісторык Дзяніс Лісейчыкаў, гэты допіс адшукалі супрацоўніцы Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі В. Бабкова, Н. Барсукова і І. Бобер у пачатку 2000-х гг. Яны распрацоўвалі актавыя кнігі Гарадзенскага земскага суда другой паловы XVI ст. На аркушы кнігі за 1571 год на пустым месцы пісар занатаваў: «Не потреба тут нічого пісат».

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

«Каб ніхто з ягоных наступнікаў не ўпісаў на гэтым месцы што-небудзь ад сябе, — тлумачыць Дзяніс Лісейчыкаў. — А нейкі пазнейшы чытач кнігі ў канцы 16-га ст. (ці нават пазней) вырашыў патроліць пісара і дапісаў ад сябе, імітуючы лексіку і манеру пісьма пісара 1571 г.: „Але мне што пісал — насрат“».

Оў, дык нават нашы продкі таксама не саромеліся ўжываць моцнае слоўца?

Анягож! Вось што, напрыклад, у тым жа гістарычным архіве знайшлі спецыялісты. Гэта фрагмент дакумента з Магілёўскай духоўнай кансісторыі: «Люся дура!»

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

А гэта — метрычная кніга царквы ў вёсцы Бортнікі Бабруйскага павета: «Лёля, я тебя люблю», — напісаў нейкі ананім.

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

Заўважым, і адзін, і другі надпісы з’явіліся на дакументах духоўных устаноў, што надае ім (надпісам, вядома) своеасаблівую пікантнасць. І вельмі верагодна, што аўтары надпісаў цалкам маглі разумець, што гэтыя дакументы будуць важныя ў вывучэнні гісторыі краіны і ў складанні генеалагічных дрэў.

Хто гэта напісаў і навошта, запыталіся мы ў Дзяніса Лісейчыкава.

— Паводле почыркаў можна меркаваць, што гэта надпісы пачатку ХХ ст. Дзе канкрэтна і хто канкрэтна зрабіў іх, невядома. На метрычнай кнізе запіс маглі зрабіць і ў архіве Мінскай духоўнай кансісторыі, куды кнігі здаваліся.

Читайте также на CityDog:

«Хозяйка сказала, что я ругаюсь из-за каких-то центов». Минчане рассказали, как платят за квартиру с долларом по 2,9

«На этот дом тихо злятся продавцы». В Минске в качестве квартир продают бывшие гостиничные номера

Может, вы узнаете известный дом Минска по его двору? А попробуйте!